Roparun 2012.

Wat was het weer fantastisch, vermoeiend, lachen, uitputtend, huilen, werken, feesten, leren, ervaren, voelen, lekker, en noem nog zo maar een stuk of tig woorden die uiting geven aan wat ik, wat wij, dit weekend hebben meegemaakt en gedaan.

Dankjewel aan al die thuisblijvers die ons toch maar weer ieder jaar met al die vergaderingen en collectes en akties en óók de roparun gunnen, dat wij dit kunnen en mogen doen. Dank jullie wel daarvoor. Dank voor je geduld en vertrouwen.
Dank jullie vooral ook voor het niet boos worden op mij, dat ik tijdens de roparun zo weinig berichten op onze website heb kunnen plaatsen.

Dank aan al die sponsors die zorgden voor geld en spullen. Zonder jullie geen afdracht aan stichting roparun. En zonder jullie kunnen wij geen roparun doen.

Dank aan al die families, vaders, moeders, kinderen en vrienden die ons toch maar even kwamen bezoeken voorafgaand, tijdens en bij afloop van de roparun. Heerlijk dat jullie er gewoon altijd zijn.

Heel erg dankjewel aan de thuisblijvende teamleden. Monique, Alex, Martine, Gitta, Ference, Marjolein, Maaike en Marius. Tja, het gevoel van mee willen maar niet kunnen. Vreselijk. En toch waren het terechte keuzes die gemaakt zijn. Soms gedwongen, maar ja, het is wat het is. Dank voor jullie onuitputtelijk support.

Dank voor al die extra mensen er omheen. De helpers bij D.E.V. De Familie de Vries waarbij Ed, Rob, Stefan en Marloes ons van Ahoy weer hebben opgehaald. Dank aan de vele extra handjes en spullen. Van Brenen en Nell sr en Nell jr.  Dankjewel aan interviewster Tessel.
Een bijzondere dank aan onze thuisbreng-toeringcar-chauffeur Theo.

En natuurlijk heel erg dankjewel aan Ronald, Peter, Arend, Kim, Mary, Erna, Bianca, Marc, Jeroen, Rinus, Eveline, Adinda, Ron, René, Joep, Inge, Ingeborg, Mark, Anja, Gijs en André. Dankjewel dat ik jullie CeamTap mag zijn.

En dankjewel aan iedereen die ik vergeten ben te noemen. Sorry daarvoor.

DANKJEWEL NAMENS ROPARUN. DANKJEWEL NAMENS HEEL VEEL (TE VEEL) PATIENTEN.

X